*σελίδες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" * ειδήσεις, περιήγησης, οικοτουρισμός, πολιτισμός * * Περιδιάβαση στα όμορφα χωριουδάκια της Ελλάδας μας και περίπατος στα πανέμορφα βουνά και ορεινά χωριουδάκια με ψωμοτύρι και καλή καρδιά* με περιηγητές τους συντάκτες της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" δείτε και στο: http://etc-line.blogspot.gr/ *

Click to get cool Animations for your MySpace profile

Πέμπτη 26 Σεπτεμβρίου 2013

«Ιλ Μεσσατζέρο»: Η Κάλυμνος, «νησί της αναρρίχησης»

«Νησί της αναρρίχησης» χαρακτηρίζει, σε άρθρο της, την Κάλυμνο, η ιταλική εφημερίδα «Ιλ Μεσσατζέρο».

 «Σε μια ώρα απόσταση από την Αθήνα με αεροπλάνο, βρίσκεται ο προορισμός όσων αγαπούν την αναρρίχηση. Καταφθάνουν από όλο τον κόσμο, διότι βρίσκουν σταθερές πλαγιές, καλή συντήρηση και μπλε θάλασσα για να δροσίζονται» αναφέρει ο απεσταλμένος της εφημερίδας.

 «Στο παρελθόν, η Κάλυμνος ήταν το νησί των σφουγγαράδων. Και σήμερα, στον μόλο της Πόθιας, τα σφουγγάρια που στεγνώνουν στον ήλιο και τα εργαστήρια για την επεξεργασία τους, θυμίζουν το παλιό αυτό επάγγελμα, το οποίο ακόμη επιβιώνει» προσθέτει η εφημερίδα της ιταλικής πρωτεύουσας.

 Ο Αθηναίος Άρης Θεοδωρόπουλος, ο οποίος έχει γράψει ειδικό οδηγό για την αναρρίχηση στο νησί, εξηγεί ότι «μπορεί κανείς να επιλέξει την Κάλυμνο για αναρρίχηση όλο τον χρόνο. Οι καλύτερες περίοδοι είναι η άνοιξη και το φθινόπωρο, αλλά και τον χειμώνα μπορεί κανείς να "αναμετρηθεί" με τις πλαγιές στο νότιο μέρος του νησιού, φορώντας μόνο ένα μπλουζάκι, ενώ το καλοκαίρι έχει αέρα και πολλές πλαγιές χαίρουν σκιάς».

 «Ο πρώτος που ανακάλυψε το νησί αυτό του Αιγαίου ως ιδανικό προορισμό για την αναρρίχηση, είναι ο Ιταλός σκηνοθέτης Αντρέα Ντι Μάρι, τη δεκαετία του '90, όταν επέλεξε τα Δωδεκάνησα για τις διακοπές, με την οικογένειά του» αποκαλύπτει η ιταλική εφημερίδα.


*από το: ΑΠΕ-ΜΠΕ ΑΕ. 


Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2013

Δραπετσώνα (Μπιθικώτσης Γρηγόρης)



Αφιέρωμα Μπιθικώτσης : http://www.youtube.com/view_play_list...
Στίχοι: Τάσος Λειβαδίτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Άλλες ερμηνείες: Πέτρος Γαϊτάνος

Μ' αίμα χτισμένο, κάθε πέτρα και καημός
κάθε καρφί του πίκρα και λυγμός
Μα όταν γυρίζαμε το βράδυ απ' τη δουλειά
εγώ και εκείνη όνειρα, φιλιά

Το 'δερνε αγέρας κι η βροχή
μα ήταν λιμάνι κι αγκαλιά και γλυκιά απαντοχή
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε ψυχή.

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί

Ένα κρεβάτι και μια κούνια στη γωνιά
στην τρύπια στέγη του άστρα και πουλιά
Κάθε του πόρτα ιδρώτας κι αναστεναγμός
κάθε παράθυρό του κι ουρανός

Μα όταν ερχόταν η βραδιά
μες στο στενό σοκάκι ξεφαντώναν τα παιδιά
Αχ, το σπιτάκι μας, κι αυτό είχε καρδιά

Πάρ' το στεφάνι μας, πάρ' το γεράνι μας
στη Δραπετσώνα πια δεν έχουμε ζωή
Κράτα το χέρι μου και πάμε αστέρι μου
εμείς θα ζήσουμε κι ας είμαστε φτωχοί